De man met de hoed
De zon schijnt over een steeds warmer wordend, kabbelend zwembad. Bedden gevuld met lege handdoeken, wachtend op hun eigenaren. Neergelegd om de beste plek aan het zwembad te reserveren. Een van de bedden is bezet door een man met een hoed.
De man, zittend geschat één meter tachtig, gezet postuur, behaard lichaam. Zijn buik puilt onder zijn blauwe shirt uit en rust op zijn broek met palmbomenmotief. Aan zijn voeten draagt hij teenslippers, merk onbekend. Zijn zongebruinde huid verraadt een langer verblijf. Zijn hoed voorover op zijn gezicht geplaatst waardoor de vraag rijst. Waarom zit de man met de hoed zo vroeg aan het zwembad? Wil hij zo lang mogelijk genieten van de zon of is hij na een avond stappen in slaap gevallen? Wat maakt het dat de man met de hoed eenzaam aan het zwembad zit?
Een poolboy vist met een net bladeren uit het zwembad, terwijl hij kijkt naar de man. Vanaf mijn balkon op drie hoog aanschouw ik de man met de hoed. De poolboy tikt hem aan. Er is geen enkele reactie waarneembaar. Vertwijfeld kijkt hij om zich heen. Dan tilt hij de hoed omhoog. De man zonder hoed valt uit zijn pose. Eenzaam gestorven aan een leeg zwembad.